بسمه تعالی
:: ده قانون انسان بودن!! ::
قانون یکم: به شما جسمی داده می شود. چه جسمتان را دوست داشته یا از آن متنفر باشید، باید بدانید که در طول زندگی در دنیای خاکی با شماست.
قانون دوم: با دوستان مواجه می شوید. در مدرسه ای غیر رسمی و تمام وقت نام نویسی کرده اید که «زندگی» نام دارد. در این مدرسه هر روز فرصت یادگیری دروس را دارید. چه این درسها را دوست داشته باشید چه از آن بدتان بیاید، باید به عنوان بخشی از برنامه آموزشی برایشان طرح ریزی کنید.
قانون سوم: اشتباه وجود ندارد، تنها درس است. رشد فرآیند آزمایش است، یک سلسله دادرسی، خطا و پیروزی های گهگاهی، آزمایشهای ناکام نیز به همان اندازه آزمایشهای موفق بخشی از فرآیند رشد هستند.
قانون چهارم: درس آنقدر تکرار میشود تا آموخته شود. درسها در اشکال مختلف آنقدر تکرار می شوند تا آنها را بیاموزید. وقتی آموختید میتوانید درس بعدی را شروع کنید.
قانون پنجم: آموختن پایان ندارد. هیچ بخشی از زندگی نیست که درسی نباشد. اگر زنده هستید درسهایتان را نیز باید بیاموزید.
قانون ششم: جایی بهتر از اینجا و اکنون نیست. وقتی «آنجای» شما یک «اینجا» می شود به «آنجا»یی می رسید که به نظر از «اینجا»ی فعلی تان بهتر است.
قانون هفتم: دیگران فقط آینه شما هستند. نمی توانید از چیزی در دیگران خوشتان بیاید یا بدتان بیاید، مگر آنکه منعکس کننده چیزی باشد که درباره خودتان می پسندید یا از آن بدتان می آید.
قانون هشتم: انتخاب چگونه زندگی کردن با شماست. همه ابزار و منابع مورد نیاز را در اختیار دارید، اینکه با آنها چه می کنید بستگی به خودتان دارد.
قانون نهم: جوابهایتان در وجود خودتان است. تنها کاری که باید بکنید این است که نگاه کنید، گوش بدهید و اعتماد کنید.
قانون دهم: تمام اینها را در بدو تولد فراموش می کنید. اگر مشکلات دانستنی های درون را از میان بردارید، همه اینها را به خاطر خواهید آورد.