10) تبیین مرزهاى فرهنگى
1. مرز بین انسان و حیوان و درندگان (ان البهائم همها بطونها...)(70);
2. مرز بین مومن واقعى و بدعت گذار (واعلموا عبادالله ان المومن... متبع سرعه و مبتدع بدعء...)(71);
3. مرز بین عبادت تجار, عبید و احرار (ان قوما عبدوالله رغبه...)(72);
4. مرز بین عالم و جاهل (عالم مستعمل بعلمه...)(73); ادامه مطلب...
4) وفادارى به تعهداتى که انسان با خدا و خلق خدا دارد
وقتى انسان این دنیا را سراى زراعت و عمل دانسته و سراى آخرت را سراى محصول و عکس العمل تلقى کند, سعى در انجام تعهدات الهى که همان حفظ واجبات و ترک محرمات است, دارد(60) و به تعهداتى که با بندگان خدا, منعقد مى کند, پایبند خواهد بود ولو مسلمان نباشند.(61)
5) استکبار ستیزى و پرهیز از زورمدارى و زرمحورى(62)
6) صلابت و صراحت(63)
7) تبیین آداب معاشرت
از جمله سفارشات امام(ع) در این محور, آن است که انسان آنچه براى خود مى پسندد, باید براى دیگران نیز بپسندد و آنچه براى خود ناروا مى داند, براى دیگران نیز ناروا بداند و ستم نکرده و نیکى کند; همان طورىکه دوست دارد به او ستم نگردد و نیکى بشود, باید در برابر دیگران کظم غیظ داشته باشد و با نرمى و حسن ظن با دیگران رفتار کند.
امام(ع) در جاى دیگر, ضمن بیان ارزش هاى واقعى براى یک دوست خوب, صفات یکى از یاران(64) خود را به عنوان یک دوست خوب, این گونه توصیف مى فرماید:
کان لى فیما مضى اخ فى الله, وما یعظمه فى عینى صغر الدنیا فى عنیه و کان خارجا من سلطان بطنه, فلا یشتهى ما لا یجد ولا یکثر اذا وجد, وکان اکثر دهره صامتا, فان قال بذ القائلین ونقع غلیل السائلین وکان ضعیفا مستضعفا....(65)
امام(ع) در این کلام شریف, ارزش هایى را که قابل دوستى و برقرارى ارتباط با صاحب آن ارزش مى باشند, دسته بندى فرموده است:
1. کوچکى دنیا در چشم;
2. پرهیز از شکم پرستى;
3. نه به آنچه نداشت, گرایش داشت و نه در مصرف آنچه مى یافت, زیاده روى مى کرد;
4. سکوت در اکثر عمر و در هنگام سخن, سخن ور و پاسخ دهنده پرسش پرسش گران;
5. به ظاهر ناتوان و مستضعف و در برخورد, جدى, چون شیر بیشه در خروش و چون مار بیابان در حرکت;
6. طرح برهان, تنها در نزد قاضى و دادگاه صالحه;
7. عدم سرزنش دیگران, قبل از شنیدن عذر آنها;
8. عدم شکوه در مقابل درد, مگر پس از تندرستى و بهبودى;
9. عمل به آنچه مى گفت و نگفتن آنچه عمل نمى کرد;
10. در هنگام پیشى گرفتن سخن بر او, در سکوت مغلوب نمى گردید;
11. آزمندى بیشتر بر شنیدن تا گفتن;
12. مخالفت با خواسته هاى نفس, در مواقعى که بر سر دو راهى قرار مى گرفت.
در پایان حضرت(ع) مى فرماید:ادامه مطلب...
7 ـ تقوا گرایى
از جمله تإکیدات حضرت, ارزش هایى است که انسان را در زمره متقین و پارسایان قرار مى دهد. روایت شده است که یکى از یاران پرهیزکار امام(ع) به نام همام بن شریح گفت: اى امیرمومنان! پرهیزکاران را براى من, آن چنان وصف کن که گویا آنان را با چشم مى نگرم. امام(ع) در پاسخ او, درنگى کرد و فرمود: (اى همام! تقواى الهى پیشه کن و نیکوکار باش که خداوند با پرهیزکاران و نیکوکاران است).(17) اما همام قانع نشد و اصرار ورزید, تا آن که امام(ع) تصمیم گرفت صفات پرهیزکاران را بیان فرماید. سپس خدا را سپاس و ثنا گفت و بر پیامبرش درود فرستاد و صفات متقین را برشمرد.(18)
بسمه تعالی
ü فرهنگ سازى(1) در نهج البلاغه
فرهنگ و فرهنگ سیاسى
در تعریف فرهنگ, تعابیر فراوانى وجود دارد. انسان شناسان کلاسیک, فرهنگ را در یک معناى وسیع, معادل (سبک زندگى) تعریف مى کنند; ولى جامعه شناسان, فرهنگ را مجموعه اى از اندیشه ها و ارزش ها مى دانند.(2)در جاى دیگرى, فرهنگ مشخص کننده باورداشت ها, مسلک ها و اسطوره ها, یعنى صور ذهنى دسته جمعى یک اجتماع که به تعبیرى, عوامل روحى و روانى آن جامعه مى باشد, تعریف شده است.(3) به بیان دیگر, فرهنگ, عناصر زیادى را در سطوح مختلف از جمله: عقاید, عواطف, ارزش ها, هدف ها, کردارها, تمایلات و اندوخته ها را در بر مى گیرد.(4)
در جاى دیگر آمده است که فرهنگ, مجموعه اى است از فضایل و هنرها و آداب و دانش ها و معارف و کلیه نیروهاى اخلاقى و روحى که بشر را از حالت بدوى و ابتدایى خارج ساخته و به سوى کمال معنوى سوق مى دهد. (5)
(ادوارد تایلور), مردم شناس انگلیسى, در سال 1871 میلادى در کتاب فرهنگ ابتدایى, فرهنگ را کلیتى درهم بافته شامل: دانش, هنر, اخلاق, قانون, آداب و رسوم و هرگونه قابلیت و عادت که به وسیله انسان, به عنوان عضوى از جامعه, کسب شده است, مى داند.(6)
از مجموع این تعاریف, مى توان این گونه استنباط و استخراج کرد که: (فرهنگ, مجموعه دانش ها, بینش ها, نگرش ها, منش ها و ارزش هاى یک ملت) محسوب مى شود.ادامه مطلب...
((السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین وعلی الارواح التی حلت بفنائک))
پیام های عاشورا
پیامهای اعتقادی:
توحید در اعتقاد و عمل : خداباوری ،عقیده به خدایی که وعدهایش تخلف ناپذیرست ودر همه حال ناظر بر اعمال انسانهاست
رسالت پیامبر: عقیده به نبوت پیامبر اکرم- امامت ، محوریکدست ماندن و عامل انسجام ملت است .
شفاعت: شفاعت با اذن خداست ومعصومین ازکسی شفاعت می کنندکه هم خدا اذن می دهد و هم افراد استحقاق شفاعت را داشته
باشند.
بدعت ستیزی: امام حسین (ع) به عنوان مصداقی از عمل به این تکلیف الهی به دفاع ازحریم دین پرداخت .
