مسیحا شانزده  16

امروز نمی خواهم در اختیار خدایان و انواع بت ها باشم . نمی خواهم حلقه به گوش پول ومقام و ثروت و  شهرت و قدرت و نفس باشم . می خواهم برای تو باشم ، فقط برای تو . آیا می پذیری ام ؟!

مسیحا هفده  17

الهی من از آن تو هستم. کاری خواهم کردکه در خور پذیرش تو باشد. در سکوت شب با دانه های اشک روان از صمیم قلب خواهم گفت: الهی سخن بگو ، خدمتگزارتو به گوش است. وقتی برای انجام وظیفه ی نامطبوعی خوانده می شوم ، پاسخ می دهم : الهی اینجا هستم. واگذار به من این وظیفه را.

مسیحا هیجده  18

اگرخودراتسلیم خداکنید، خواهید دید زندگی شما چگونه تبدیل به یک آهنگ شیرین خواهد شد. اگر بکوشید هر کاری را با هوشیاری الهی انجام دهید، باسروربه این حقیقت پی می برید که هر روز وظیفه ی خاصی به شما محول می کند.

مسیحا نوزده  19

در شروع روز پس از بیداری به مراقبه بپردازید. اگر این کار را نکنید، کل دنیا شما را طلب خواهد کرد؛ در نتیجه خدا به فراموشی سپرده می شود.

نکند هستی مان خرج دنیا شود وبالاخره تمام شویم .

شبها نیز پیش از خواب دوباره مراقبه کنید. آری عادت بودن با خدا را مقدم هر کاری کنید. هر چه شیرینی بیشتر در آب بماند، آب شیرین تر می شود. هر چه قدر حضور خداوند را طولانی کنید، رشد معنوی شما بیشتر خواهد شد.

مسیحا بیست  20

وقتتان را برای یافتن چیزهای اندک تلف نکنید، طبیعی است که گرفتن هدایای دیگر، آسان تر از هدیه ی وجود خود اوست. بیاییم هرگز به کمتر از وجود باریتعالی راضی نشویم.

مسیحا بیست ویک 21

ازهیچ چیز نترس جز خود ترس. همواره به یاد داشته باش که آزمایشهای الهی هرچه باشد تواز مبارزه با آنها عاجز نیستی. حضرت حق نمی گذارد تو بیشتراز توانت دردی را تحمل کنی.

مسیحا بیست و دو   22

عزیزترین کسان ما به ما اطمینان می دهند که تا ابد ما رادوست خواهند داشت. با این حال وقتی به خواب مرگ فرو می روند، خاطرات زمینی آنها فراموش می شود، حالا قول آنها چه ارزشی دارد؟ چه کسی ما رابدون هیچ کلامی تا ابد دوست می دارد؟ وقتی همه، ما را فراموش کرده اند، چه کسی ما را به یاد می آورد؟ وقتی ما باید دوستان، عزیزان و همه ی دلبستگی هایمان را در این دنیا ترک کنیم، چه کسی همواره با ما خواهد بود؟!

فقط او، او، او

مسیحا بیست وسه  23

قلبا همه چیز را ترک کنید وبدانید که شما در این فیلم کیهانی پیچیده فقط نقشی را ایفا می کنید که دیر یا زود به پایان خواهد رسید. در این صورت دنیا و تمام ظواهر آن را به عنوان یک رؤیا فراموش خواهید کرد. نکند ضرر کنید و همه ی هستی تان را با یک رؤیا عوض کنید!

مسیحا بیست و چهار  24

زندگی موهبت است. زندگی هدیه ی خداوند است. ما زندگی را با تلا شمان بدست نیاورده ایم، حتی استحقاق زندگی را نیز نداشتیم اما آن را دریافت کرده ایم. گرچه شکر زندگی از دست و زبان مان بر نمی آید، اما دریغ از یک کلمه سپاس! ما قدردان زندگی نیستیم. ما می بینیم، اما شکر دیدن بجا نمی آوریم. ما دل داریم وبا آن می توانیم دوست بداریم اما این کار را نمی کنیم. ما به جای قدردانی وسپاس از خداوند مدام گله می کنیم و می نالیم. اگر به نیایش مردم گوش کنی، تعجب می کنی: نیایش آنها ، آکنده از گله و شکایت است. نیایش آنها سپاس آنچه هست نیست، بلکه گله و شکایت برای چیزی است که نیست. آنها مدام بیشتر وبیشتر می خواهند(( این کافی نیست. )) در واقع هیچ وقت کافی نخواهد بود.

گدا می خواهد، دارا می خواهد، پادشاه می خواهد، همه می خواهند وبیشتر هم می خواهند. همه طالب بیشتر وبیشتر هستند. این افزون طلبی به معنای آن است : ((خدایا آنچه را که تاکنون به من داده ای، بس نبوده است، کافی نبوده است، ناقص بوده است. )) این افزون طلبی به معنای آن است که : (( خدایا با من عادل نبوده ای .))  

نیایش حقیقی، نیایشی است از سر سپاس نه از روی نیاز.

آیا تا حال اندیشیده ای که چه بسیار دوستمان دارد و بالهای زندگی مان همیشه خیس باران محبت اوست.