کیمیای شش:
قضاوت خود را به تاخیر بیاندازید.
در این جهان هیچ حادثه ای بر حسب تصادف نیست بلکه درهمه ی وقایعی که روی می دهند، لطف و رحمت الهی نهفته است. تمام حوادث برای ما پیام هایی دارند که سبب تکامل روحمان می شوند. مثلا شما می توانید پیام آن حادثه ی به ظاهر بد را بعد از گذشت مدت زمانی بفهمید و یا حتی ممکن است تا زمانی که در این دنیا زنده هستید، متوجه نشوید.
زیرا بسیاری از این وقایع فراسوی ادراک ما و جزء اسرار الهی هستند و تلاش برای فهم حکمت خداوند با هوش محدودمان مانند سنجش اقیانوس با پیمانه است.
همچنین در ذهن الهی از دست دادنی ای وجود ندارد و اگر به ظاهر چیزی از دست می دهیم، معادل آن شیء و یا حتی بالاتر از آن را به دست خواهید آورد و تمام این موجودات، اشیاء و ... به عنوان وسیله ای برای تکامل و زیبایی روح ما هستند.
بیایید کاملا بپذیریم که در هر موقعیت نامطلوب، نیکی پنهانی برای همه وجود دارد.
ساقی هر چه ریزد از لطف اوست.
کیمیای هفت:
دید جدیدی پیدا کنید.
پرهای دم طاووس رنگارنگ هستند و هنگامی که از زاویه ای خاص به آن نگاه کنید، درخشش و زیبایی بی نظیری دارند. خیلی از مسائل در زندگی، هنگامی ارزش خود را نشان می دهند که از زاویه ی درست دیده شوند؛ ولی نگرش های متشابه وکلیشه ای دیدن این زیباییها را مشکل می سازد.
اگر به هر مسأله ای از زاویه ای درست نگاه کنید، در آن چیزهای باشکوه و زیبایی خواهید دید. سعی کنید همه چیز و همه کس را با چشم های تازه ای ببینید که از طریق عادت، تیره و تار نشده اند. با این روش شما می توانید ثروت های نامحدودی را کشف کنید.
به خاطر داشته باشید که اگر از زاویه ی درست به تمام چیزها و اشخاص نگاه کنید، هر شخص یا هر شئ از طرف خالقتان برای شما ارمغان و پیام زیبایی به همراه خواهد داشت.
کیمیای هشت:
حس ها را از همدیگر جدا کنید.
اغلب، ما به این مسأله توجه چندانی نداریم که حواس پنجگانه ی خود را از یکدیگر تفکیک و آنها را بصورت مجزا از یکدیگر حس کنیم. ذهنتان را برای بالا بردن آگاهیهای حسی پرورش دهید. امروز را بر بینایی تمرکز کنید، فردا به مزه، روز بعد بر بویایی و... مثلا: زمانی که در حال دوش گرفتن در حمام هستید، قطرات آب را روی بدن خود احساس کنید و به آنها از صمیم قلب خوش آمد بگویید و از اینکه باعث تمیزی و آرامش شما می شود، لذت ببرید. موقعی که در حال غذا خوردن هستید فقط بر طعم و مزه غذا تمرکز کنید. وقتی در حال ریختن چای در استکان هستید، به صدای ریزش آن گوش دهید. به این ترتیب، شروع به جدا کردن تجربیات حسی تان از یکدیگر کنید و از بابت هر کدام سپاس گزاری نمایید.